مهندسی بافت یک از جذاب ترین موضوعات حال حاضر محققین در سراسر دنیا به شمار می آید. که شامل توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی سلول ها، بافتها و اندامها، به منظور جایگزینی، ترمیم و افزایش عملکرد قسمت آسیب دیده بدن است . به طوریکه کاربرد زیادی در ترمیم پوست، تاندون، استخوان، رگهای خونی و غیره دارد. اولین لازمه آن طراحی یک داربست سه بعدی است که سلولها بتوانند برای رشد در داخل آن لانه گزینی کنند. داربست باید دارای چند ویژگی مهم باشد که عبارتند از: 1( باید دارای خلل و فرج فراوان با اندازه های مناسب باشد تا سلولها در آن لنگر بیندازند 2( سطح خارجی وسیعی داشته باشد 3( سرعت تخریب پذیری داربست باید با سرعت رشد بافت حاصل متناسب باشد 0( خاصیت مکانیکی مناسبی داشته باشد که در طول زمان رشد بافت، ساختار از هم نپاشد 8( برای سلول غیرسمی و دارای سازگاری زیستی بالایی با آن باشد.
POR_2یک گزینه مناسب در تهیه داربست می باشد. زیرا  غیرسمی، سازگار و دارای تخریب پذیری مناسب  هستند و می توانند به عنوان داربستهای موقتی جهت اصلاح و تحریک رشد بافت جدید به کار روند  POR_2 به طور وسیعی در مهندسی بافت استخوانی به کار می رود. همچنین POR_2 در بهبود و بازسازی غضروف سلولهای عصبی و بافت کبد نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.